ต้นพะยอม
ต้นพะยอม กะยอม/พะยอมดง/พะยอมทอง/สุกรม/White Meranti
ชื่อวิทยาศาสตร์: Shorea roxburghii G.Don
วงศ์: Dipterocarpaceae
ประเภท: ไม้ต้นผลัดใบ
ความสูง: 15 – 30 เมตร
ทรงพุ่ม: รูปไข่หรือกรวยคว่ำ
ลำต้น: เปลือกสีเทาเข้มแตกเป็นร่องตามยาว
ใบ: ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปรีหรือรูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง 3 – 7.5 เซนติเมตร ยาว 8 – 15 เซนติเมตร ปลายใบมนหรือเป็นติ่งสั้น โคนใบมน ใต้ใบมีขนนุ่ม เห็นเส้นใบชัดเจน
ดอก: ดอกเป็นช่อแยกแขนงออกที่ปลายกิ่ง โคนกลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันปลายแยกเป็น 5 กลีบ เรียงเวียนแบบกังหัน กลีบดอกเชื่อมติดกันและร่วงง่าย กลีบเลี้ยงขยายขนาดเป็นปีกและติดทนนานจนเป็นผล ดอกสีขาว บานพร้อมกันหรือทยอยบานทั้งช่อ ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ช่วงเย็น ออกดอกเดือนธันวาคม – กุมภาพันธ์
ผล: ผลรูปกระสวย มีปีกยาว 3 ปีก สั้น 2 ปีก ห่อหุ้มผลไว้ภายใน
อัตราการเจริญเติบโต: ช้า
ดิน: ดินร่วนปนทรายหรือดินที่ระบายน้ำดี
แสงแดด: เต็มวัน ชอบอากาศเย็น
น้ำ: ปานกลาง
ขยายพันธุ์: เพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง แต่ออกรากยากมาก
การใช้งานและอื่นๆ: ควรปลูกลงแปลงกลางแจ้งให้ห่างจากต้นไม้อื่น 6 – 8 เมตร หากปลูกในดินเหนียวแฉะ จะออกดอกน้อยมาก ดอกใช้ทำอาหาร เช่น ยำหรือแกงส้ม หรือใช้เป็นสมุนไพร ทำยาหอมแก้อาการ เป็นลม บำรุงหัวใจ ลดไข้
