วาดธรรมชาติผ่าน เส้นด้าย

“ชอบงานแฮนด์เมดมาก รู้สึกว่าเป็นงานศิลปะที่มีคุณค่า เวลาได้ทำแล้วมอบให้ใครก็รู้สึกดีด้วย คนรับก็มีความสุขเช่นกัน”

ภาพวาดสมัยเด็กภาพแรกที่อยู่ในความทรงจำของคุณคือภาพอะไรกันนะ ภาพบ้านหลังคาทรงจั่ว ภาพช้าง หรือภาพเรือใบ สำหรับ คุณพลอย-ธนพร รุจวณิชเทพ ศิลปินผู้สร้างงานผ่าน เส้นด้าย ด้วยการปักผ้าจากลวดลายธรรมชาติ บอกกับเราว่าภาพวาดแรกในความทรงจำของเธอคือภาพดอกลั่นทมที่ทุกคนในบ้านล้วนชื่นชมความงามของภาพเล็กๆภาพนั้น จนกลายเป็นความภูมิใจและจุดเริ่มต้นของแรงบันดาลใจสำคัญในชีวิตเธอนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

เพราะจากกำลังใจของครอบครัวทำให้พลอยรู้สึกว่าการวาดภาพดอกไม้เป็นเรื่องสนุก เธอค่อยๆ เริ่มสังเกตธรรมชาติรอบตัวมากขึ้น และให้ความสนใจในดอกไม้รูปทรงต่างๆ มากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ประกอบกับคุณแม่และคุณยายชอบเย็บผ้าประดิษฐ์งานฝีมือใช้สอยกันเองภายในบ้าน ทุกอย่างจึงหล่อหลอมความชอบความสนใจในตัวเธอขึ้นมา และมาชัดเจนขึ้นเมื่อคุณพลอยได้เลือกเรียนด้านออกแบบประยุกต์ศิลปศึกษา คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

ใส่ธรรมชาติลงสิ่งทอ

“ตอนเด็กๆ พลอยชอบเย็บอะไรเล่นตามคุณแม่กับคุณยายด้วยค่ะ พอโตมาก็เลยเลือกเรียนด้านออกแบบประยุกต์ศิลป์ โดยไปเน้นเกี่ยวกับสิ่งทอซึ่งได้ความรู้หลากหลาย ทั้งการทอผ้า การออกแบบลายผ้า การมัดย้อม แต่พอเรียนไปเรื่อยๆ เริ่มรู้ตัวแล้วว่าชอบงานปักเย็บมากที่สุด พลอยว่าการเย็บผ้าก็คล้ายกับการวาดภาพ เพียงแค่เปลี่ยนจากดินสอหรือปากกามาเป็นเส้นด้ายลงบนผืนผ้าแทน มันทำให้เราเกิดสมาธิมากๆ ในขณะที่จดจ่ออยู่กับงานเย็บปัก

“เรื่องราวและลวดลายที่พลอยนำมาปักส่วนใหญ่ยังคงป็นเรื่องของธรรมชาติ ความรัก และความสุข รวมถึงถ้อยคำและประโยคที่สร้างแรงบันดาลใจ เพราะพลอยเชื่อว่าธรรมชาติเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตที่ทำให้รู้สึกสดชื่น พลอยเคยเห็นภาพตึกคอนกรีตแห้งๆ ที่มีดอกไม้ขึ้นอยู่ดอกเดียว แค่นั้นเราก็รู้สึกดีแล้ว การไม่มีธรรมชาติเลยทำให้จิตใจหดหู่ไม่ปลอดโปร่ง ธรรมชาติยังเป็นเรื่องที่คนเข้าถึงได้ง่ายมากที่สุดและสร้างความสุขให้คนที่พบเห็นได้เสมอด้วย”

 จากภาพร่างสู่เส้นด้าย

“ขั้นตอนการทำงานของพลอยเริ่มจากใช้ปากกาเขียนผ้าร่างรูปแบบดอกไม้ที่ต้องการลงบนผ้าแคนวาสหรือผ้าที่มีความหนาสักหน่อย เพราะถ้าใช้ผ้าที่มีความบางเกินไป เวลาเย็บถี่ๆ แล้วเนื้อผ้าอาจย่นยับดูไม่สวย พอได้โครงร่างในองค์ประกอบที่สวยงามแล้ว ก็มาคิดเรื่องสี โดยเลือกสีด้ายต่างๆ แล้วเย็บปักลงไปตามโครงร่างดอกไม้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนพลอยนั่งปักมือก็ค่อนข้างใช้เวลามากหน่อย แต่พอมีจักรแล้วช่วยทำให้การผลิตงานเร็วขึ้น และทำเทคนิคได้หลากหลายมากขึ้นด้วย ดูได้จากเส้นด้ายที่ทับซ้อนอย่างละเอียดมากกว่างานปักมือ ถ้าใช้จักรก็สามารถทำงานชิ้นหนึ่งให้เสร็จได้ภายใน 40 นาที โดยชิ้นงานพวกนี้สามารถนำไปใช้เป็นของตกแต่งผนัง ไปเป็นลวดลายบนผ้าม่าน หมอนอิง ผ้าปูโต๊ะ ผ้าคลุมเตียง หรือแม้แต่เสื้อผ้าก็ได้ค่ะ

“อย่างงานวิทยานิพนธ์ของพลอยเองก็ทำเรื่องเกี่ยวกับดอกไม้ในธรรมชาติกับผู้หญิง ในคอนเซ็ปต์ของความลึกลับโรแมนติกของหญิงสาว โดยใช้การปักเย็บดอกไม้ลงบนแผ่นพลาสติกละลายน้ำ พอนำไปล้างแล้วแผ่นพลาสติกก็จะละลายออกไป เหลือแต่เส้นด้ายที่เราเย็บทับซ้อนไว้เป็นดอกไม้และส่วนต่างๆ พลอยใช้วิธีตากแห้งไปกับโครงรูปทรงที่ต้องการเหมือนเป็นการดัดรูปทรงตามธรรมชาติ แล้วหาเทคนิคการนำดอกไม้เหล่านั้นลงมาประดับเป็นชุดคลุมร่างกาย เย็บประกอบเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา”

“พลอยชอบงานแฮนด์เมดมากนะ รู้สึกว่าเป็นงานศิลปะที่มีคุณค่า เวลาได้ทำแล้วมอบให้ใครก็รู้สึกดีด้วย คนรับก็มีความสุขเช่นกัน ต่อไปพลอยอยากลองทำงานปักดอกไม้เป็นเครื่องประดับชิ้นเล็กๆ ดูบ้าง และอยากเปิดร้าน ทำเวิร์คชอปให้คนที่สนใจด้วยในอนาคต แต่ตอนนี้ก็อาศัยเก็บประสบการณ์ ศึกษาเทคนิคใหม่ๆ สังเกตธรรมชาติ สีสัน รายละเอียด และองค์ประกอบต่างๆ แต่ไม่ว่าจะไปทดลองทำอะไร ทุกอย่างก็จะวกกลับเข้ามาสู่เรื่องราวที่เรารักและหลงใหลเสมอ ซึ่งเราก็จะทำได้ดีด้วย เหมือนประโยคที่พลอยเลือกปักไปบนผ้าว่า  ‘What is done in love is done well’ ค่ะ”

ติดตามเรื่องราวของดอกไม้และธรรมชาติบนงานผ้าปักของคุณพลอยเพิ่มเติมได้ที่ IG : runwild.flowerchild

 

เรื่อง : “ภัทรสิริ โชติพงศ์สันติ์”

เรียบเรียง : ภาสกร เจยาคม

ภาพ : สังวาล พระเทพ

ผู้ช่วยช่างภาพ : พีรพล ต่ายใหญ่เที่ยง